خدايا يادم بده

خدايا

يادم بده آنقدر مشغول عيب‌هاي خودم باشم که عيب هاي ديگران را نبينم . 

يادم بده اگر کسي را بد ديدم قضاوتش نکنم ، درکش کنم ,

يادم بده بدي ديدم " ببخشم " ولي بدي نکنم ، چرا که نميدانم بخشيده ميشوم يا نه .

يادم بده اگر دلم شکست نفرين نکنم ، دعا کنم و اگر نتوانستم سکوت کنم . 

يادم بده اگر سخت بگيرم " سخت ميبينم " .

يادم بده به قضاوت کسي ننشينم چرا که در تاريکي همه شبيه هم هستيم .

يادم بده چشمانم را روي بدي‌ها و تلخي‌ها ببندم .

چرا که چشمان زيبا بي‌شک زيبا مى بيند همه  دنيا را .